1. ตั้งคำถาม
เมื่อไรที่รู้ตัวว่ากำลังรูัสึกกลัวหรือกังวล ให้ถามตัวเองว่า “นี่คือเรื่องจริง หรือความคิดปรุงแต่งขึ้น?”  เพราะความคิดไม่ใช่ความจริง มันเปลี่ยนไปมาเหมือนสภาพอากาศได้ตลอดเลา ดังนั้นเราจึงไม่ควรไปจริงจังหรือยึดติดกับความคิดของเรามากนัก

“ณ เวลานี้ ฉันโอเคไหมนะ” เพราะความวิตกกังวลจะเกิดเมื่อเราคิดถึงอนาคตที่ยังไม่เกิด การพูดคุยกับตัวเองจะช่วยให้เราแยกแยะและมองเห็นสถานการณ์ในปัจจุบันได้ดีขึ้น

2. หายใจ
ตามดูลมหายใจ เพื่อดึงความสนใจจากเรื่องที่กำลังวิตกกังวลกลับมาที่ลมหายใจที่เข้าออกผ่านรูจมูก หายใจเข้าช้าๆ ลึกๆ ให้หน้าอกและท้องขยายและผ่อนลมหายใจออกจนท้องแฟ่บ

3. เชื่อมโยงกับสิ่งรอบตัว
ค่อยๆ ดึงความคิดที่จดจ่ออยู่กับความกังวลโดยการให้ความสนใจที่ประสาทสัมผัสทั้ง 5 เมื่อวางสติระลึกรู้ปัจจุบันแล้ว ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหน หายใจลึกๆ ช้าๆ มองไปรอบตัว สังเกตุว่ามองเห็นอะไรบ้าง จากนั้นสังเกตุว่าได้ยินเสียงอะไรบ้าง สุดท้ายใช้มือสัมผัสพื้นแล้วสังเกตุว่ามีอารมณ์และความรู้สึกอะไรเกิดขึ้นบ้าง

4. ปลดปล่อยออกมา
กดเท้าให้มั่นคงกับพื้น เอาความกังวลทั้งหมดมาไว้ตรงจุดใดจุดหนึ่งในร่างกาย ศีรษะ หน้าอก หรือท้อง แล้วอนุญาตให้ตัวเองได้สัมผัสและรับรู้ความรู้สึกนี้ แล้วจินตนาการว่า มันรวมตัวกันเป็นก้อนเมฆสีดำ

หายใจเข้าลึกๆ และเมื่อหายใจออกให้จินตนาการว่า ก้อนเมฆเหล่านี้ค่อยๆ ลอยออกไปพร้อมลมหายใจ ทำซ้ำเรื่อยๆ ค่อยๆ ตามดูมันไหลออกไปจากตัว จนกว่าความวิตกกังวลและความเครียดจะหายไป